Het Blauwe Uur

Wanneer het leven rust in diepe slaap en de wind het woud vaarwel kust. Wanneer het water in haar spiegel ziet welke schoonheid in het bos berust.

Dan onthult zich een mysterie van ‘t meest zeldzame in de natuur. De spiegel spreekt dan de waarheid over het geheim van het blauwe uur.

Als de maan haar schijnsel langzaam dimt zal een mist het woud bedekken. En als de spiegel haar geheim prijs geeft zal het mysterie zich voltrekken.

Slechts eenmaal in het leven zal men ‘t geheim van het mysterie leren. Want een getuige van het blauwe uur zal nimmer wederkeren.

In mijn laatste uur, geachte vriend, gebiedt de stilte mij te zwijgen. In de laatste fractie van mijn tijd zal het uur voorgoed verdwijnen. Nooit komt de mens het geheim ter ore over het mysterie van het blauwe uur. Want totdat de mens zijn rust zal vinden blijft het eigendom van de natuur.

#Poetry

Dierbare Vriend

Ik zal je gaan missen, mijn dierbare vriend. Vaarwel en leef verder, vaarwel en tot ziens.

We kiezen de weg die wij willen gaan. Loop door en leef verder, loop door blijf niet staan.

Dit is de kruising, de scheiding der wegen. Hier ligt het afscheid, onze jeugd is verleden.

Het was de tijd van ons leven waarin wij samen deelden, waarin we zongen en dronken, waarin we lachten en speelden.

Vandaag is de dag, de tijd is gekomen. Voor de verwezenlijking van al onze dromen.

Ik zal je gaan missen, mijn dierbare vriend. Vaarwel en leef verder, vaarwel en tot ziens.

Je leeft in mij voort. Wat je ook doet. Mijn dierbare vriend, het ga je goed.

#Poetry

Prachtige Dood

Mijn lichaam is niet als de aarde onsterfelijk in eeuwigheid. Ooit zal de dood mij komen halen,

verlies ik des levens strijd.

Maar dan zal eenheid splijten. ‘Mijn geest’ Ge zult dan verder gaan. Leef voort in droom en fantasie, in illusie, in waan.

Want verslaat de dood het leven dan zal alles werkelijk zijn. Verlost van ’t aardse realisme. Mijn dood zal prachtig zijn.

#Poetry