Rode Tranen
Schaduwen van licht
vervagen
in de deinende spiegel
van het zwarte
avondwater.
Het uurwerk staat strak
aan de toren,
onder hem
de kantelen Gods.
In de verte
kabbelt een terras.
Cafe habitués.
Sfeertje.
Maar op het plein
huilt Maria.
Rode tranen.
De klok staat stil
maar niemand die het hoort.